SFR Jugoslavija na EURO 1968: "Plava" četa izgubila finalni rat sa Italijom posle 210 minuta

Drugo učešće SFR Jugoslavije na Evropskim šampionatima i drugo izgubljeno finale u Rimu od Italije 1968. godine. Prošli su "plavi" kroz jako zahtevne kvalifikacije, zatim su eliminsali Englesku u polufinalu, da bi protiv Italije vodili do pred kraj, a zatim se finalni meč završio 1:1 i posle produžetaka. Nije bilo penala, već se posle dva dana igrao novi meč koji su domaćini dobili u Rimu 2:0.

Ali, da počnemo od kvalifikacija. Pobedili su izabranici selektora Rajka Mitića u Grupi 4 u konkurenciji Zapadne Nemačke i Albanije. Uspeli su "plavi" golom Josipa Joške Skoblara da pobede Nemce u Beogradu (1:0), izgubili su od Lera, Gerda Milera i Uvea Zelera u Hamburgu (3:1), dva puta su bili bolji od Albanije, koja je odolela Nemacima u Tirani i omogućila im plasman u četvrtfinale. Tamo ih je čekala Francuska i Jugoslavija je bila bolja u dva meča, 1:1 u Marseju i 5:1 na "Marakani" uz po dva gola Ilije Petkovića i Vahidina Musemića i jednog Dragana Džajića.

Finalni turnir se igrao u Italiji od 5. do 10. juna. "Plavi" su u polufinalnu za rivala imali svetskog šampiona Englesku, sa Gordonom Benksom, Rejom Vilsonom, Bobijem Murom, Bobijem Čarltonom, Džefom Harstom, Nobijem Stajlsom, Džimijem Grivsom.

Meč u Firenci je bio izuzetno intenzivan, golmani Ilija Pantelić i Gordon Benks zaustavljali su nekoliko opasnih udaraca. A, onda je u 86. minutu Dragan Džajić majstorski na grudi primio jedan centaršut i prebacio Benksa za pobedu od 1:0 i plasman u drugo finale EP.

A, tamo ih je čekao domaćin koji je posle produžetaka odigrao 0:0 sa Sovjetskim Savezom, ali je imao sreće jer se bacao novčić i pao je na stranu Italije.

Finalni meč igran je 8. juna na Olimpiku i "plavi" su opet bili bliži trijumfu. Golom Dragana Džajića vodili su od 39. minuta, "azuri" su pritiskali u drugom delu, ali Jugoslavija je bila bliža drugom golu nego domaćin izjednačenju. Ipak, u 80. minutu sudija Gotfrid Dinst dosduio je faul na 18 metara od gola Ilije Pantelića. Domengini je šutirao snažno, lopta je prošla kroz živi zid i meč je otišao u produžetke i završen je remijem. SFRJ Jugoslavija je igrala u sastavu: Pantelić, Fazlagić, Damjanović, Paunović, Holcer, Petković, Musemić, Džajić, Pavlović, Aćimović, Trivić.

"Imali smo veliki problem protiv Jugoslavije i ako hoću da budem iskren nismo zaslužili da izjednačimo, ali jesmo i dobili smo novu šansu posle dva dana", izjava je čuvenog golmana Italije Dina Zofa.

S obzirom na tadašnja pravila, igrao se novi meč 10. juna i Italija je iskoristila prve dve šanse i pobedila 2:0. Da je postojao tada VAR verovatno bi bio poništen vodeći gol Điđija Rive u 12. minutu, dok je Anastazi postigao sjajan pogodak iz poluvoleja u 31. minutu. Izabranici Rajka Mitića nisu mogli da probiju "katenaćo" odbranu "azura" i drugi put su morali da se uteše drugim mestom. SFRJ Jugoslavija je taj drugi meč finala igrala u sastavu: Pantelić, Fazlagić, Damjanović, Paunović, Holcer, Musemić, Džajić, Pavlović, Aćimović, Trivić, Hošić.

Dragan Džajić je sa dva gola bio najbolji strelac finalnog turnira, a u timu šampionata mesto su zaslužili Mirsad Fazlagić, Ivica Osim i Dragan Džajić.

Selektor Rajko Mitić je na EP poveo 22 fudbalera: Ilija Pantelić, Radomir Vukčević, Ratomir Dujković (golmani), Mirsad Fazlagić, Milan Damjanović, Borivoje Đorđević, Blagoje Paunović, Dragan Holcer, Ilija Petković, Ivan Osim, Vahidin Musemić, Rudolf Belin, Dragan Džajić, Rajko Aleksić, Miroslav Pavlović, Jovan Aćimović, Mladen Ramljak, Ljubomir Mihajlović, Ivica Brzić, Boško Antić, Dobrivoje Trivić, Idriz Hošić.