Posle Stokholma, srpski sportisti su bili redovni na Olimpijskim igrama, ali su sve do 2008. godine nastupali pod imenima raznih država, od Kraljevine Jugoslavije, preko SFRJ do SR Jugoslavije. Tek u Pekingu pre 16 godina Srbija je ponovo nastupila kao samostalna država.
Olimpijski komitet Srbije nastavlja tradiciju započetu osnivanjem Srpskog olimpijskog kluba 23. februara 1910. godine. On je 1911. promenio ime u Središnu saveznu upravu ili Centralni olimpijski klub, a 17. jula 1912. menja ime u Srpski olimpijski komitet, odnosno Olimpijski komitet Srbije, kako je stajalo na pečatu. Srpski olimpijski komitet je primljen u MOK na Kongresu u Stokholmu od 4. do 17. jula 1912. godine (tačan datum prijema nije poznat, a pretpostavlja se da je to bilo 17. jula). Osnivanjem Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca osniva se 14. decembra 1919. godine u Zagrebu Jugoslovenski olimpijski odbor i nastavlja članstvo Srpskog olimpijskog komiteta u MOK, bez posebnog prijema.
Sprinter Milošević se takmičio na 100 metara, ali nije uspeo da se kvalifikuje za polufinale, a njegovo vreme je iznosilo 11,6 sekundi. Isto vreme imali su i Dušanovi rivali u grupi 8, Knut Lindberg iz Švedske i Bedrih Vigoda iz Bohemije, ali su oni vizualno bili ispred sprskog takmičara i zbog toga su prošli dalje. Tomašević se oprobao u maratonskoj trci, međutim, nije stigao do cilja.
U maratonu je trebalo nastupi i čuveni Živko Nastić Baba, u to vreme jedan od najboljih dugoprugaša, ne samo u Srbiji već i šire, o čemu svedoči i nezvanični svetski rekord postavljen godinu dana ranije na relaciji Obrenovac – Košutnjak (33 kilometara), koju je pretrčao za dva sata i 11 minuta. Još neverovatnije zvuči podatak da je Nastić tu deonicu istrčao u opancima i gunju.
Rođenog Žarkovca su mnogi smatrali čudakom, pa je iz tog razloga precrtan iz olimpijskog tima Kraljevine Srbije, te je naša zemlja ostala bez jednog od favorita u trci, a samim tim i mogućnosti da se domogne prve istorijske olimpijske medalje i to u najznačajnijoj disciplini.
Pobednik olimpijskog maratona, trčanog na distanci od 40,2 kilometra, bio je Ken Mekartur iz Južne Afrike, a njegovo vreme, tada novi rekord Igara, iznosilo je 2:36,54.
Olimpijski tim Srbije je u London 2012. godine otišao sa još većim ambicijama i sa tada neostvarenim snom o zlatnoj medalji, prvoj za samostalnu Srbiju.
Svečanom ceremonijom na stadionu "Francuska" u Parizu završene su 33. Olimpijske igre, a zastavu Srbije nosili su zlatni strelci Zorana Arunović i Damir Mikec
Na skupštini European Football Clubs (EFC) u Rimu, predsednik UEFA Aleksander Čeferin upozorio je da evropski fudbal mora ostati otvoren, inkluzivan i zasnovan na sportskom meritornom principu.
Ideja da sport bude laboratorija ljudskih mogućnosti stara je koliko i samo takmičenje. Međutim, ono što je dosad bilo tabu, sada postaje poslovni model. Enhanced Games, takmičenje koje otvoreno dopušta korištenje zabranjenih supstanci pod "medicinskim nadzorom", planirano je za maj 2026. u Las Vegasu.
Emocija i euforija su preplavile košarkaše Srbije nakon osvojene bronzane medalje na Olimpijskim igrama u Parizu, a i u takvoj situaciju su još jednom pokazali zajedništvo.
Kriket, fleg fudbal, lakros, skvoš i bejzbol/softbol biće na programu u Americi, a najmanje jedan sport, koji je bio u Parizu, sada neće biti pred navijačima
Plejmejker Srbije, Vasilije Micić, istakao je da je radost naroda potvrda vrednog rada koji su on i njegovi saigrači uložili u osvajanje bronzane medalje na Olimpijskim igrama u Parizu.
Euroleague
OKS
Ostavite komentar